Πρώτη μούρη όχι στο καβούρι αλλά στον καμπούρη

Έφτασα σπίτι. Η μέρα μου σήμερα ήταν υπέροχη. Για την ακρίβεια ήταν τόσο καλή που διεκδικεί την πρώτη με δεύτερη θέση στο top 20 τω ημερών της κατηγορίας «καλύτερα να μην σηκωνόμουν το πρωί από το κρεβάτι μου». Και έτσι μετά από μια μέρα με τόσες συγκινήσεις είπα να κάτσω μπροστά στην τηλεόραση μου να ηρεμίσω και λίγο. Πιάνω το remote control (το αγγλικό το πέτυχα για να μην μας περάσουν και για τίποτα βλαχάρες και κάνω το αγαπημένο μου σπορ μετά το σκουός και το κολύμπι, το zapping (μεταξύ μας το πρώτο το έχω παραμελήσει λίγο). Ψάχνω λίγο μέσα στα κανάλια αρχίζοντας από το 1, από ότι θυμάμαι πήγα κατευθείαν στο 4(δεν τα πολύ πάω καλά με το κρατικά, δεν έχουν αυτό το σκουπιδέ που με excite). Και τι βλέπουν τα αθώα παιδικά μου μάτια; Το νέο survivor στο μεγάλο κανάλι. Που αυτήν την φορά έχει και ιστορικό περιεχόμενο. Ελλάδα Τουρκία λέει. Δεν πάμε καλά. μα καλά αυτό το μεγάλο κανάλι δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο. Δεν μπορείς φίλε μου να βάζεις δύο κράτη να μάχονται και να γκρεμίζεις ολόκληρο το έργο της lady Δημητρίου. Δεν μπορείς φίλε μου να βάζεις δύο κράτη να μάχονται στον βωμό της τηλεθέασης την ίδια ώρα που μου έχεις βάλει «τα σύνορα της αγάπη» Δευτέρα βράδυ και σου έχουν δώσει τηλεθέαση σε μια νεκρή καλοκαιρινή ζώνη καθώς και τώρα το χειμώνα έχουν μεταμορφώσει το καφέ της χαράς σε καφέ της παρηγοριάς με τα νούμερα που φέρνει. Σε αυτό το σημείο θέλω να προσθέσω και την μεγάλη προσφορά που κάνουν στην ελληνική κοινωνία. Ναι ναι οι Έλληνες πλέον ξέρουν πολλά πράγματα για τους γείτονες τους. Ξέρουν πολλές από τις συνήθειες τους. Να φανταστείς τώρα, ναι τώρα που μιλάμε αν κτυπήσει η πόρτα και μπει μια τούρκικη οικογένεια ξέρω πώς να φερθώ. Ξέρω πώς να συμπεριφερθώ από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο. Από το πιο είναι το αγαπημένο τους φαγητό μέχρι και πόσα κρεβάτια να βγάλω γα να τους φιλοξενήσω.
Και εκεί που σιγοτραγουδούσα το έφτιαχνα παλάτια με νερό και άμμο έπεσε βροχή και τα έριξε όλα χάμο αλλάζω κανάλι και πάω στoν Αντ1. Ε εκεί απογοητεύτηκα τελείως. Μα καλά μέσα στο fame story το εθνικό μας ταλαντούχο παιχνίδι να βάλουμε έναν τούρκο και μια τουρκάλα που το μόνο που ξέρουν από την Ελλάδα είναι την Μύκονο και το κοινό παρατσούκλι κάθε Έλλην μου αρχίζει από Μ.
Μα καλά τι τους έβαλαν να κάνουν τα κακόμοιρα τα παιδιά. Εδώ κοτζάμ καλομοίρα δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά που έφερνε λίγο και στην Britney, είχε και λίγο νάζι ε και στην τελική μίλαγε και την λίγο την Ελληνική γλώσσα. Που πάς ρε καραμήτρο; Πόσο να βοηθήσει και ο Αλλάχ στα νούμερα σου;
Δεν άντεξα άλλο και προσπέρασα όλα τα άλλα «μεγάλα κανάλια» και πατάω τον αγαπημένο μου συνδυασμό πλήκτρων το 1 με το 0. και σχηματίστηκε στην οθόνη της τηλεόραση ο υπέροχος αριθμός 10. αυτήν την στιγμή πέρασα στην αγαπημένη μου ζώνη. Έχω περάσει στην ζώνη του λυκόφωτος. Τα αγαπημένα μου κανάλια. Εκεί που πραγματικά κολλάς. Έτσι έπαθα και εγώ. Κόλλησα στο extra 3. Μου φάνηκε κάπως παράξενο ο σκηνικό με κάτι γυμνούς κούκλους στο βάθος και μια χοντρή κυρία στα δεξιά που καθόταν σε ένα θρόνο. Βλέπω και τον τίτλο από κάτω «δεν ήξερες δεν ρώταγε» και λέω εδώ ήμαστε. Τι ήθελα και μίλησα για την ακρίβεια τι ήθελα και ρώτησα όπως λέει και η εκπομπή και ξαφνικά μου παρουσιάζεται ο Δημοσιογράφος κ. Καμπούρης με ένα παλικάρι που τον αποκαλούσαν Σάκη Ρουβά του Πειραιά. Παθαίνω σοκ! Είμαι έτοιμος να παρατήσω τα πάντα και να πάω στο πλατό για να ακουμπήσω τον αντικαταστάτη του απόλυτου έλληνα σταρ. Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να σας πω ότι είχα πάθει μια στέρηση από τότε που ο Ρουβάς είχε πάει στο L.A. Δεν ήξερα πώς να καλύψω αυτό το κενό. Τι cd άκουγα ξανά και ξανά. Τι μπλουζάκια με την ελληνική σημαία φόραγα μέσα στο σπίτι (και μόνο). Τι τι τι…έχω να δηλώσω ότι ήρθα στα ίσα μου λίγο με την κούκλα Σάκη αλλά όχι για πολύ καιρό. Και κλείνω την παρένθεση και έρχομαι στην απόλυτο έλληνα σταρ που δεν ήρθε από τα ξένα όπως οι άλλοι αλλά από την περιοχή μου τον υπέροχο Πειραιά. Να ναι καλά το παιδί ήρθε κυριολεκτικά να με βουλώσει. Ήρθε και έγινε το απόλυτο συμπλήρωμα διατροφής στην εξαντλητική δίαιτα Ρουβά που περνούσα. Και ενώ έβλεπα το παλικάρι μου να χορεύει στους τρελούς ρυθμούς ο παρουσιαστής μου παρουσιάζει κάτι ακόμα καλύτερο. Ναι ναι η χοντρή κυρία που καθόταν στα δεξιά δεν ήταν απλά μέρος του σκηνικού αλλά ήταν μέντιουμ. Και όχι ένα απλό μέντιουμ αλλά από αυτά που διοργανώνουν ταξιδάκια μονώρα από την αυλή του παραδείσου(όχι της βανδή) στην γη. Αυτό που έκανε την διαφορά και για άλλη μια φορά με έκανε να πω ότι ζω σουρεάλ στιγμές ήταν ο τρόπος που τα έφερνε στην γη. Είχε ένα χαρτί και έκανε όλο κύκλος και με μανία, με λύσσα. Κάποια στιγμή λέω θα πάθει τίποτα η γυναίκα! Ώσπου έγινε το θαύμα στα στούντιο του extra 3. Το μέντιουμ μίλησε με ένα πνεύμα. Εκεί κατερρίφθη ένας μύθος. Μα καλά που είναι αυτός ο χαμός που γίνεται όταν έρχεται ένα πνεύμα. Που είναι αυτός ο αέρας που μου έχουν μάθει τόσα θρίλερ που έχω δει. Το μόνο που έβλεπα ήταν αυτήν να ανακατεύει, συγνώμη να σχεδιάζει κύκλους όλη την ώρα. Ασυναίσθητα και εγώ ακολούθησα την φορά των κύκλων. και τι κατάλαβα; Με πήρε ο ύπνος στον καναπέ με το τηλεκοντρόλ αγκαλιά. Εμ έτσι είναι τα πράγματα. Όταν ήμουν μικρός έπαιρνα τον φωτινούλη μου και άκουγα νανουρίσματα ενώ τώρα που μεγάλωσα κοιμάμαι με το τηλεκοντρόλ μου και βλέποντας την άλλη να κτυπιέται πάνω από ένα χαρτί. Τι να πει κανείς. Απλά I love TV