Στις εκκλησιάς την πόρτα…..

Τον τελευταίο καιρό έχει ξεσπάσει ένα θέμα που σαν τουτούνο δεν με πολύ αφήνει πλέον τόσο αδιάφορο. όχι ότι παίρνω τίποτα ποσοστά αλλά ότι έκανα τόσο καιρό υπομονή και δεν αντέχω άλλο. Σε αυτό το σημείο δεν θέλω να αναφέρω την σχέση που έχω με την εκκλησία και με τα άτομα που την διοικούν. Ενημερωτικά να αναφέρω ότι και στην εκκλησία πηγαίνω και τυπικός στις υποχρεώσεις μου σαν χριστιανός είμαι και στον θεό πιστεύω.
Και για να μπω στο θέμα που θέλω να θίξω. Προχθές είδα κάτι που με πείραξε στο ευχάριστο δελτίο ειδήσεων του star. Για την ακρίβεια κάτι που μόνο ευχάριστο δεν μου το έκανε το απόγευμα. Η εκκλησία μας λόγω τον ημερών (όχι του Πάσχα φυσικά αλλά τις πρεμιέρας του κώδικα ντα Βίντσι) αποφάσισε να κάνει μια κίνηση για να ενημερώσει τους χριστιανούς (λες και δεν έχουν μάτια και βλέπουν) σχετικά με την ταινία. Μέχρι εδώ όλα καλά. Ποτέ δεν με πείραξε ούτε ένα από τα φιλαδιάκια που έδινε η εκκλησία. Ειδικά αυτό το «προς την νίκην» που από τα παιδικά μου χρόνια μου έχει στιγματίσει την ζωή. Ξέρεις τι είναι να σου το φέρει το τσουχτροειδές (η γιαγιά μου) από την εκκλησία και να σου το δίνει να το διαβάσεις; Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι εκείνη την εποχή δεν ήξερα να διαβάζω και μόνο τις εικόνες έβλεπα. Και τι εικονογράφηση!!! Κάτι μαυρόασπρα σκίτσα με κάτι παιδάκια που έμοιαζαν στον Βασιλάκη Καΐλα και όταν κατάφερνα να διαβάσω συλλαβιστά μια από αυτές τις φράσεις που έγραφαν μου πέταγαν τίτλους όπως «η εντολή»,«μόνος με την μάνα» και κάτι τέτοια. Πέρα από αυτά η τσούχτρα ήταν και συλλέκτρια και μόλις είχε την εντύπωση ότι το διάβασα το περιοδικό που είχα μπροστά μου έφερνε το άλλο από την ντουλάπα που είχε αυτήν τη υπέροχη μυρωδιά της γιαγίλας μαζί με την μυρωδιά του τρομερού επιτεύγματος τις τεχνολογίας που ονομάζεται ναυθαλίνη. Φαντασθείτε την φάτσα τις γιαγιάκας μου όταν μια μέρα εκείνης της περιόδου έμαθε ότι δεν ξέρω ακόμα να διαβάζω. Και επειδή είναι πολύ καλή γυναίκα κατά βάθος η απάντηση της ήταν «ακόμα;» Πάλι καλά που η Κυριακή είναι μόνο μια μέρα και το βράδυ με έπαιρναν οι δικοί μου από την τσούχτρα και πήγαινα σπίτι και έβλεπα τους θάντερκατ.
Έφυγα εκτός θέματος και συνεχίζω. Όπως είπαμε η εκκλησία είναι ελεύθερη να δίνει προς ανάγνωση στους πιστούς τις το οτιδήποτε (που αν θα ήθελε πραγματικά θα μπορούσε να έδινε τα χρήματα αυτά σε καμιά φτωχή οικογένεια για να περάσει τον μήνα της και όχι να μορφώσει τις γιαγιάδες και τους παππούδες) και να γράφει μέσα σε αυτό το οτιδήποτε. Το πρόβλημα μου είναι άλλο. Σε κάποιο υποκατάστημα της (Μητρόπολη) αποφάσισε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι να αναφέρει το θέμα κάνοντας ένα ρεπορτάζ σχετικά με την αντίδραση των πιστών στην ταινία «κώδικας νταν Βίτσι». Μέχρι εδώ όλα καλά και πάλι. Το κανάλι φυσικά δεν μπήκε μέσα στην εκκλησία αλλά έξω στο προαύλιο. δια μαγείας όπως λέει ο ρεπόρτερ βγήκαν έξω ο παπάς της εκκλησίας, καμιά δεκαριά άσχετοι της εκκλησίας(μην σου πω και με την εκκλησία), κάτι γιαγιάδες που το μόνο που έκαναν είναι να παραληρούν λες και είδαν τον αντίχριστο και κάτι γεροντοπαλίκαρα που μόνο το μόνο πράγμα που έκαναν ήταν να βρίζουν. Εδώ θέλω να θέσω το ερώτημα. ΓΙΑΤΙ; Γιατί αυτήν η ταραχή. Γιατί η εκκλησία να δείχνει ένα τόσο άσχημο πρόσωπο . γιατί ο ιερέας να βρίζει και να έχει παθιαστεί πως όταν ο πατέρας μου πετάγεται στο Καραϊσκάκη όταν μπαίνει γκολ από τον Ολυμπιακό. Και όλα αυτά για την ταινία που έρχεται στους κινηματογράφους; Από την ταινία που από το 2003 κυκλοφορεί σε βιβλίο;(αλλά τώρα να μου πεις που να το ξέρει αυτό η γιαγιάκα αν δεν τις του πετάξεις μέσα στις διαφημίσεις του καλημέρα ζωή).
Κλείνοντας εκεί που θέλω να σταθώ είναι ότι για άλλη μια φορά η εκκλησία δεν μας δείχνει τον χαρακτήρα που τις αρμόζει. Οκ μια ταινία είναι και τίποτα άλλο. Και στο σινεμά θα την δούμε και οι παπάδες μας θα την δούνε και σε βραδινή κυριακάτικη ζώνη κάποιου μεγάλου καναλιού μετά από χρόνια θα τα ξαναδούμε. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται τόσο πολύ πανικός. Όσο για τα λόγια του Ιωάννη στην αποκάλυψη περί της αμφισβήτησης της θρησκείας δεν νομίζω να πηγαίνουν για το συγκεκριμένο βιβλίο και την ταινία. καλύτερα ταιριάζουν στην απαράδεκτη συμπεριφορά των ιερέων.
Παιδιά και το βιβλίο το διάβασα και την ταινία θα την δω (με τα ποπ κόρν και το αναψυκτικό μου) και σε DVD θα την αγοράσω και τα γέλια θα βάλω με όλα αυτά που θα μου λέει το τσουχτροειδες που θα έχει συλλάβει από το κήρυγμα του παπά και από οτιδήποτε φιλαδιάκια έχει πάρει από την εκκλησία.
I love code da Vinci.